Κήλη του Μεσοσπονδύλιου Δίσκου – Πότε Χρειάζεται Χειρουργείο;

Η αρχική αντιμετώπιση γίνεται συντηρητικά με ανάπαυση και αποχή από την εργασία με σκοπό τον περιορισμό των κινήσεων του αυχένα καθώς και με αντιφλεγμονώδη-αναλγητική αγωγή. Η εκλεκτική νευρική διήθηση με τοπικά αναισθητικά και κορτικοειδή (infiltrations) μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των έντονων αρχικών συμπτωμάτων.

Ο ασθενής είναι υποψήφιος για χειρουργική επέμβαση σε περίπτωση που η συστηματική συντηρητική αγωγή δεν φέρει ύφεση των συμπτωμάτων ή εμφανίζει νευρολογική συμπτωματολογία (αδυναμία στο χέρι). Εξαίρεση αποτελούν οι ασθενείς με αυχενική μυελοπάθεια οι οποίοι πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά ακόμα και αν δεν παρουσιάζουν κλινική συμπτωματολογία.

Η επέμβαση γίνεται με μια μικρή τομή 2.5 εκ. στην τραχηλική χώρα. Ακολούθως με ατραυματική μικροχειρουργική τεχνική αφαιρείται ο παθολογικός δίσκος. Στην θέση του και αναλόγως των ειδικών χαρακτηριστικών της κάθε περίπτωσης μπορεί να τοποθετηθεί είτε τεχνητός δίσκος, ο οποίος διατηρεί την κίνηση του διαστήματος, είτε κλωβός όταν στόχος είναι η σταθεροποίηση του διαστήματος.

Μετά την επέμβαση ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα και λαμβάνει εξιτήριο την επομένη μέρα. Η επιστροφή στις καθημερινές του δραστηριότητες γίνεται μετά από περίπου 3 εβδομάδες.